100/14 ÂDİYÂT SÛRESİ

(Sûre, ilk âyette geçen ve koşanlar anlamındaki adını, âdiyât kelimesinden almıştır. Mekke döneminde nazil olmuştur, Mushafda 100ncü, inişte 14ncü sıradadır ve 11 âyettir.)

E’ûzu bi’llâhi min’eş-şeytâni’r-racîm/kovulmuş şeytandan Allah’a sığınırım. Bismillahirrahmanirrahim/Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla.

1.Nefes-nefese koşanlara,

2.Kıvılcım çıkaranlara,

3.Sabahleyin akın edenlere,

4.Onunla tozu-dumana katanlara,

5.Onunla toplumun içine dalanlara,

6.Şüphesiz ki insan, Rabbine karşı çok nankördür,

7.Şüphesiz ki buna kendisi de şahittir,

8.Ve şüphesiz ki; onların mal sevgisi/tutkusu çok şiddetlidir.

9.O bilmez mi ki; kabirdekiler dışarı çıkarıldığında,

10.Ve sinelerde olanlar ortaya döküldüğünde,

11.Şüphesiz ki, O Gün/Mahşer Günü Rableri onlardan haberdardır.

(Gözden Geçirme-Mart 2025)